اروپای بدون مانع: از زبان مارتین سیبلی

مارتین سیبلی فعالی پرشور و انرژی که خود را وقف الهام بخشیدن، اطلاع رسانی و تغییر جهان اطراف در رابطه با مسائل پیش روی افراد دارای معلولیت نموده است از پروژه اروپای بدون مانع اینچنین می گوید:

در ژوئن 2014 آیوار امبروس (Ivor Ambrose) از شبکه اروپایی برای گردشگری قابل دسترس (ENAT) با لطف فراوان از من برای صحبت در کنفرانسی در رابطه با گردشگری قابل دسترس در بروسل دعوت نمود. این تجربه بزرگی برای من بود که از نزدیک با افراد بسیاری که تفکراتی همسو با من داشتند ارتباط برقرار کنم و به گفتگو بنشینم.

پس از آن در اوایل سال 2015 بود که من و کاسیا در حال برنامه ریزی سفر یک ماهه به اسپانیا بودیم که آیوار من رو به مارکو پیزیو از موسسه خیریه چند منظوره ایتالیایی (AISM) معرفی کرد.

آنها در حال انجام هماهنگی برای پروژه ای آزمایشی به نام اروپای بدون مانع با همکاری اتحادیه اروپا بودند. از ما برای پیوستن به این پروژه دعوت به عمل آمد.

از 5 تا 19 ژوئن گروهی منتخب از شرکت کنندگان از سراسر اروپا (با معلولیت های متفاوت) به پنج کشور، چهار هتل و چندین جاذبه توریستی سفر کردیم. (شما می توانید برنامه کامل سفر ما را اینجا ببینید و جزئیات به روز شده آن را در پست های وبلاگ من مطالعه کنید)

این پروژه 3 هدف اصلی را دنبال می کرد

1-     فرآهم آوردن یک مسیر و برنامه سفر مناسب برای مسافرت های آینده افراد دارای معلولیت.

2-     ایجاد هماهنگی ادامه دار بین شرکت کنندگان برای انجام پروژه های آتی

3-     به منظور ایجاد ارتباط بین پروژه و کشورهای دوردست.

نقش من در این پروژه آزمودن همه چیز از دیدگاه یک فرد ویلچری، بازتاب هرگونه مشکل پیش آمده برای هر نوع ناتوانی و در نهایت استفاده از بلاگ و شبکه های اجتماعی به عنوان یک نویسنده و گزارشگر بود. کاسیا هم در این پروژه یکی از عکاسان گروه بود.

بیان آنچه در این پروژه ما انجام دادیم و اینکه چه نتایجی برای خود ما و پروژه داشت بسیار دشوار است اما من در اینجا سعی میکنم تا جای ممکن به نحو مطلوبی آنها را بازگو کنم.

حمل و نقل و تجهیزات

داشتن اتومبیل شخصی، مینی باس گروهی برای سفرهای یک روزه و بالابر من بسیار در این سفر مفید واقع شدند. برای هر کسی که بدون این موارد می خواهد سفر کند اطلاعات ارائه شده در بلاگ بسیار مفید خواهد بود.

هتل ها

هتل I Girasoli: اقامتگاهی باشکوه در توسکانی که توسط AISM مدیریت می شود. این هتل دارای دسترسی چشمگیری به سراسر نقاط هتل به ویژه استخر، رفتار بسیار عالی از سوی کارکنان هتل و سازماندهی فوق العاده بود. اصلاح مورد نیاز در این هتل جلوگیری از نفوذ آب از حمام به اتاق بود.

هتل Terme, Gatez: به همراه Spa این هتل را به محلی آرام برای استراحت با دسترسی کامل برای صندلی چرخ دار در سراسر فضاها تبدیل نموده بود. با این حال نیاز به بالابر برای دسترسی به استخر، بهبود رفتار کارکنان در رابطه با نحوه برخورد و نگرش نسبت به معلولیت احساس می شود.  بوفه غذا هم می توانست بهتر باشد.

هتل Casa Letizia: این هتل در وسط کوه های Dolomite در شمال ایتالیا واقع شده است. این هتل یکی دیگر از هتل های مدیریت شده توسط AISM بود. دسترسی عالی برای ویلچر در سرتاسر هتل، و امکانات با کیفیت بسیار خوب. تنها نیاز احساس شده لزوم وجود اطلاعات در مورد امکانات رفاهی قابل دسترس در مجموعه بود.

هتل Viktor, Viktorsberg: این هتل به واقع در بالای کوه های جنوب غربی اتریش واقع شده بود و باز هم دارای دسترسی عالی برای صندلی چرخدار، رفتار بسیار عالی کارکنان بود. تنها اصلاحات مورد نیاز ارائه اطلاعات در رابطه با حمل و نقل و ایجاد دسترسی به سونا بود.

همانطور که مشاهده می کنید هتل ها به طور کلی برا من قابل دسترس بودند، بدون شک بازدید از آن ها بسیار لذت بخش است. اما نیاز به بهبود علائم راهنما برای افراد دارای اختلالات بینایی و شنوایی احساس می شد. همچنین نیاز به سازماندهی های ارتباطی بهتر برای افراد ناشنوا (چراغ های چشمک زن، زنگ های ویبره دار راه های بهتری برای برقراری ارتباط از سوی پذیرش با اتاق مهمان بود).

به غیر از غارها و قلعه ها تمام مکان ها برای من به عنوان یک فرد ویلچری قابل دسترس بود.

برای من بزرگترین نیاز در همه جا کارکنان آموزش دیده، سازماندهی مناسب و علائم راهنما بود.

در اینجا برخی از یادداشت ها در مورد مکان ها را آورده ام:

Arezzo: سطح شیب دار مناسب در کلیسا و فضای عالی.

Siena: یکی از بهترین مکان هایی که رفتم البته قبل از هر چیز نسبت به یافتن محل توالت های قابل دسترس اقدام کنید.

فلورانس: با دست انداز هایی بیشتر از جاهای دیگر برای ویلچر

Perugia: پیاده روهای اینجا هم پر از دست انداز بود. فواره های زیبا و دست داشتنی.

Assisi: بسیار قابل دسترس و جذاب.

Castle: از اینکه ویلچر قابل رفتن به درون اتوبوس نبود بسیار شگفت زده شدیم. این تجربه بدی برای پایان سفر بود. با این حال دیدن قلعه از دوردست نیز تجربه خوبی بود.

به طور کلی این پروژه که دربرگیرنده ترکیب خوبی از شرکت کنندگان (حرفه و تخصص، کشور، زبان، فرهنگ و دیدگاه های گوناگون) بود به خوبی برگزار شد و به اعقاد من ما در برآورده ساختن 3 هدف پروژه موفق بودیم.

من 90 درصد از کل این برنامه سفر را به دیگران پیشنهاد می کنم و آرزوی موفقیت بیشتر برای AISM دارم.

بزرگترین امید من این است که مشکلاتی که گاه به گاه به آنها برخورد داشتیم از طریق تغییرات مناسب حل و فصل گردند.

من امیدوارم که در آینده بسیاری از افراد دارای معلولیت اعتماد به نفس بیشتری برای سفر کردن پیدا کنند.

مارتین